Από μικροί μαθαίνουμε να ενώνουμε κομμάτια του Παζλ. Με τον καιρό αυξάνονται τα κομμάτια. Υπάρχει η προσδοκία να τα ενώσουμε όλα για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα. Εάν χαθεί ένα κομμάτι χαλάει όλο το Παζλ. Υπάρχει η αίσθηση ότι είναι χαλασμένο, του λείπουν πληροφορίες. Εχουμε ξεχάσει ότι μπορούμε να φτιάξουμε εμείς κομμάτια. Με την δημιουργικότητα μας και τις μνήμες μας.
Τα παζλ βοηθούν στο να φτιαχτούν καινούργιες συνάψεις, ενώνουν τα κομμάτια και υπάρχει αυτή η απόλαυση και η πληρότητα της επιτυχίας.
Μεγαλώνεις εσύ και τα κομμάτια μικραίνουν. Είναι πιο πολλά και πιο μικρά. Μεγαλώνεις και αφήνεις τα παιχνίδια… Μπλέκεσαι σε άλλα παιχνίδια του εγκεφάλου…Παιχνίδια για μεγάλους… τα παιδιά θα χάνονταν εκεί.
Ο Λαβύρινθος είναι το επόμενο στάδιο. Εκεί όπου έχεις επιλογές και μπορείς να γυρίσεις πίσω. Δεν ξέρεις τι ψάχνεις, αλλά ξέρεις ακριβώς τι είναι όταν το βρεις. Υπάρχουν τρόποι να βρεις το δρόμο σου. Με ποιο τίμημα; Το χρόνο. Όσο αργείς να το βρεις, δίνεις χρόνο που θα μπορούσες να τον κάνεις κάτι άλλο. Επιλέγεις να είσαι εκεί για κάποιο λόγο. Επιλέγεις να πιάσεις το μίτο της Αριάδνης αφού ελευθερώσεις τον Ταύρο από την φυλακή του. Στο ταξίδι του Λαβύρινθου μαθαίνεις πολλά για σένα. Τι θα γίνει μολις δεις την ακτίνα φωτός; Είναι η έξοδος ή αυτό που θες να δεις; Μόνο αν φωνάξεις και ζητήσεις βοήθεια θα βγεις από εκεί. Θα είναι θεϊκή παρέμβαση ή καθοδήγηση;
Όπως και να το ονομάζεις, το Παζλ και ο Λαβύρινθος είναι αυτά που ασυνείδητα ξέρεις να κάνεις. Ανήκεις εκεί και ας μην το θυμάσαι. Το έχεις κάνει πολλές φορές. Θυμήσου. Τρόποι υπάρχουν. Εσύ επιλέγεις τον πιο συμβατό με εσένα.
Αγγελοπούλου Δέσποινα
Healing Source
