Αν θες να θεραπεύσεις το τραύμα πρέπει να συγχωρήσεις.
Πόσο συχνά ακούγεται αυτό?
Πόσο εύκολο είναι?
Ποια είναι τα βήματα?
Αυτό για το οποίο οι άνθρωποι δεν μιλούν τόσο πολύ είναι ότι για να επουλωθεί το τραύμα, πρέπει να πενθήσεις – και μάλιστα πολύ.
Πρέπει να πενθήσεις για τη ζωή που δεν έζησες, την αγάπη που δεν πήρες, τα χρόνια που έχασες, τον τρόπο που συμπεριφερόσουν στον εαυτό σου και στους άλλους…
Δεν μας αρέσει να νιώθουμε έτσι, γι’ αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι το αποφεύγουν.
Το καταπιέζουν. Αποσυνδέονται. Μένουν παγωμένοι στη θλίψη τους για χρόνια.
Και αυτό θα εμφανιστεί ως κατάθλιψη, στασιμότητα και αποσύνδεση από τα συναισθήματα και τις σχέσεις τους.
Η εξέλιξή του θα γίνει σωματικό σύμπτωμα ή ανίατη ασθένεια.
Είναι από τις πιο επίπονες συναισθηματικές εργασίες που μπορεί να κάνει ποτέ ένα άτομο, αλλά είναι η μόνη διέξοδος, γιατί χωρίς αυτή την έκφραση του πένθους, χωρίς αυτή την απελευθέρωση, το τραύμα παραμένει μαζί σου.
Δηλητηριάζει το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα σου και σε κάνει να συνεχίζεις να αναβιώνεις και να αναδημιουργείς το παρελθόν σαν να είναι ακόμα παρόν.
Ο μόνος τρόπος να βγεις από αυτό είναι να μπεις στα συναισθήματα που δεν ήταν ασφαλές να νιώσεις όταν συνέβη το τραύμα.
Αν μπορείς να νιώσεις αυτά τα συναισθήματα, είναι σημάδι ότι έχεις ήδη αρχίσει να θεραπεύεσαι.
Το “Δεν μπορείς να θεραπεύσεις αυτό που δεν αισθάνεσαι” έχει μια βαθιά αλήθεια μέσα του.
Όταν νιώθουμε, θυμόμαστε ξανά την ψυχή μας. Ξαναβρίσκουμε τη σύνδεσή μας με τη ζωή και όλα όσα υπάρχουν.
Όταν θρηνούμε, θεραπεύουμε τις καρδιές μας και τη σύνδεσή μας με το Θεικό μας κομμάτι και κάθε άλλο ζωντανό ον.
Κάτω από όλα τα συναισθήματα που δεν θέλεις να αισθάνεσαι βρίσκεται η ζωντάνια σου, η ζωτικότητά σου, το γέλιο σου, η αγάπη σου για τη ζωή και τους άλλους & η ψυχή σου.
Το πένθος είναι μια ανάκτηση της ψυχής όπου βουτάς στο σκοτάδι για να ξαναβρείς την αλήθεια του ποιος είσαι.
Θυμάσαι?
Μύρα Χανδρινού
Healing Source
